Drukte aan de grens..

Het wandelen en het paardrijden was super en we zijn dan ook met een voldaan gevoel vertrokken uit Monteverde. Volgende bestemming Rincon de la Vieja, oftewel hoek van de oude vrouw.
Hier maken we een wandeling door het national park en zien we vulkanische activiteiten die zich onder de grond bevinden. Bubbelende waterpoelen, geisers en bubbelende modderpoelen met een behoorlijke zwavellucht.

's Avonds worden we ingelicht door Heather, onze reisbegeleidster, hoe het aan de grens met Nicaragua zal gaan en wat we in onze handbagage mee moeten nemen. Paspoort en geld om te gaan wisselen in Cordoba's, de lokale munteenheid van onze nieuwe bestemming.
Zaterdagochtend zitten we om 7 uur al in de bus om op tijd bij de grens te zijn. Dit i.v.m. de komende kerstdagen en de huiswaarts kerende nica's, zoals de Nicaraguanen genoemd worden. Op 20 km voor de grens staan we al stil....blijkt de grens (nog) niet open te zijn, dat wordt een lange dag. Omdat we op die plek niks horen, gaat onze reisbegeleidster alvast vooruit om te zien wat er aan de hand is en houdt ze contact met onze chauffeur.
Na een uurtje gaat het weer rijden en komen we een heel eind. Vlak voor de grens staan we weer stil, maar ook dat duurt niet lang. Bij de grens lijkt het wel een mierenhoop. Het is druk en er staan lange rijen voor de grenspost...dat wordt nog wat. We krijgen te horen dat we waarschijnlijk wel voor mogen i.v.m. de oudere mensen die wij in de groep hebben, maar als dat niet mocht lukken we alsnog in de rij moeten gaan staan die minimaal 6 uur duurt!!!
Het heeft wat voeten in aarde, maar het lukt ons om eerder geholpen te worden en het wachten wordt beperkt tot een uurtje. Met een mooie stempel in het paspoort is het tijd om de bagage af te laden in de stromende regen en de grens te passeren naar Nicaragua. Daar duurt het ook nog een klein uurtje voor we onze stempel hebben en dan kunnen we geld gaan wisselen en de grens echt over.

Nicaragua is anders, minder georganiseerd met lekker ruikende eettentjes langs de weg en druk. We laden onze tassen in in de nieuwe bus en rijden naar Rivas onze lunchlokatie. Daar blijkt het andere verschil met Costa Rica, het is spotgoedkoop!
We lunchen voor nog geen 10 euro met z'n 2-en. Na de lunch gaan we naar de ferry die ons naar Isla de Ometepe zal brengen voor de komende 2 nachten. De overtocht gaat goed en bij aankomst in onze finca blijkt er een goed housefeest aan de gang te zijn. Dat wordt heerlijk slapen... ;)
Gisteren hebben we de vulkaan Maderas beklommen. Niet tot het kratermeer, dat was net iets te ver, maar tot het uitzichtpunt. Dat was al een overwinning op zich, want het pad was steil en glibberig. Een deel van de groep ging wel door, dus wij hebben bij het startpunt heerlijk kunnen genieten van de rust, want het slapen was er wel een beetje bij in geschoten door dat feestje.
Vandaag gaan we terug naar vasteland en door naar Granada waar we de kerst gaan vieren bij Nederlanders die hotel Con Corazon bestieren. Met de inkomsten helpen ze gehandicapte kinderen, die ook helpen in de bediening. Ik ben erg benieuwd. Nu is het tijd om te ontbijten, ik lust wel wat ;)

Fijne kerstdagen allemaal!!