Een nieuw jaar is begonnen...

Oud en nieuw hebben we gevierd in Perquin. Oudejaarsdag hebben we eerst een excursie gemaakt naar El Mozote. Dit is een klein plaatsje waar het leger in 1981 alle mensen vermoord hebben, omdat er mensen zouden zitten die een guerrilla beweging zouden willen vormen. Mannen, vrouwen en kinderen werden er van elkaar gescheiden en afzonderlijk vermoord. Er was echter één vrouw die heeft kunnen vluchten. Het eerste kind dat vermoord werd, was haar kindje van 8 maanden. Dit gaf haar zo'n kracht dat ze heeft kunnen vluchten. Ze heeft zich een kleine week verborgen weten te houden voor ze gevonden werd, ingegraven in de grond.
Na dit verhaal zijn we gaan lunchen om een beetje tot bezinning te komen, voor we terug gaan naar Perquin. Daar bezoeken we nog een museum over de burgeroorlog in El Salvador, maar daar zijn we snel uitgekeken. Onderweg terug naar ons hotel (eigenlijk bungalowtjes, die wij delen met 2 jonge mannen uit de groep) kopen we nog wat vuurwerk. Kleine knalmatjes en potjes en het kost nog eens niks ook!
Terug in het hotel is het tijd voor een beetje rust en om 17:00 proosten wij op het nieuwjaar in Nederland. De oliebollen gaan bij ons het vet in en wij maken onze klaar voor een lang avondje met eten en drinken.
De oliebollen zijn goed gelukt en smaken uitstekend. Daarna is het tijd voor het diner en er treed een lokaal bandje op met panfluitmuziek.
Om 23:00 willen ze de bar gaan sluiten en is het tijd voor de champagne die wij gekocht hebben om de jaarwisseling en mijn verjaardag te vieren. Dat vindt de groep een leuk gebaar..
Ook hebben een aantal groepsleden een pop gemaakt die het oude jaar voorsteld en die op het kampvuur verbrand gaat worden voor middernacht. Yeah het is 2013! Tijd voor vuurwerk. Het knalt goed en we zijn er zo doorheen, tijd om te gaan slapen.

Nieuwjaarsdag begint slecht. Een dame uit onze groep komt met zware bepakking naar beneden op haar slippers, glijdt weg, slipper klapt dubbel en komt ten val.....en hoe! Dat wordt snel ontbijten en dan excursie ziekenhuis in San Miguel. Gelukkig ligt dat op de route voor die dag, dus het is net echt omrijden. In het ziekenhuis blijkt dat ze haar been op 3 plekken gebroken heeft. Haar enkel en 2 breuken in haar scheenbeen. Wij wachten al het nieuws af en na 3 uur wachten reizen wij door naar Suchitoto. De breuk kan gezet worden en dit zal worden gedaan, daarna zal in de loop vd week gerepatrieerd worden naar Nederland.
Suchitoto is een geweldige plek met uitzicht op een meer. Dennis is plaatsvervangend tourguide en hij zorgt voor de kamersleutels en alle info i.v.m. ontbijt en paspoort die we de volgende dag nodig hebben, evenals de tijden van vertrek. Onze tourguide Heather zal later op de avond arriveren. Na het krijgen van de sleutel nemen we een nieuwjaarsduik en is het daarna tijd om te gaan eten.
De volgende dag zijn we blij als we Heather zien, kan Dennis zijn taken weer overdragen :)
Woensdag wordt weer een lange reisdag naar Copan in Honduras. We gaan 2 grenzen over te weten: El Salvador-Guatemala, hier gaan we lunchen, en Guatemala-Honduras. Copan is een echt cowboy dorp en we zitten in een luxe hotel met stromend water en elektriciteit. Dat hebben niet alle hotels hier.
Donderdag gaan we de Maya ruïnes bekijken die hier liggen en het is zeer indrukwekkend hoe ze het hier hebben aangetroffen en wat ze al gerestaureerd hebben. Het zijn een soort piramides en onder eentje zitten er nog een paar diep de grond in. Zeer indrukwekkend! Ook de lange trap met hiërogliefen is mooi, deze wordt alleen afgedekt door een zeil i.v.m. de weersinvloeden. Ook de stella's die hier staan, totempalen, zijn super. Dat belooft nog wat voor Tikal, Guatemala, volgende week. Dat schijnt enorm groot te zijn.
's Middags maken we een wandeling door Copan met Geert een Belg die al 11 jaar hier woont en een hostel/restaurant beheert genaamd Via Via. Hij verteld heel interessant waar de rijkdom van het dorp vandaan komt en dat kunnen 3 dingen zijn. 1. je bent een middenstander en hebt een eigen zaakje, 2. je hebt familie in de USA wonen die je elke maand geld opsturen of 3. je handelt in drugs. De laatste 2 zijn het meest waarschijnlijk. Je ziet hier ook de dikste wagens rijden en tussen de krottehuisjes, staan ineens luxe afgewerkte woningen....erg raar om te zien. Ook verteld hij hoe het werkt met het ophalen van het afval, water en elektriciteit. Hoe verder je van de 2 hoofdstraten afzit, hoe minder je krijgt of hoe minder vanzelfsprekend het allemaal is. Je krijgt een hele andere kijk op de mensen en de cultuur. Ook het hele drugsverhaal is indrukwekkend. Jonge jongens krijgen een dikke pickup truck om arme mensen te vinden in de dorpen die voor $50 een rugzakje met drugs de grens over willen brengen door de bossen. Als je dat elke dag doet......je begrijpt, dan kun je een knap huisje laten bouwen tussen de armoedzaaiers.
Vrijdag gaan we weer een grens over en gaan we terug naar Guatemala, naar Rio Dulce. Onderweg stoppen we in Quirigua om de stella's daar te gaan bekijken. Het zijn er niet veel, maar ze zijn wel enorm hoog. In Rio Dulce logeren we in huisjes op palen in een mangrovebos. Het nu het droge seizoen, maar als het goed geregend heeft, ben je omringd door water. We hebben ook al 2 huisdieren, spinnen! Niet groot, maar toch...je schrikt even als je er eentje tegenkomt als je onder de douche staat....
Morgenochtend vroeg ga ik kajakken en Dennis gaat uitslapen. Daarna maken we een boottocht naar Livingston aan de Caribische kust. Het wordt nu even optimaal genieten, want we hebben nog maar een weekje....dan zit het er alweer op...niet aan denken, zover is het gelukkig nog niet :D