Aan alles komt een eind......
Blijf op de hoogte en volg Charissa
16 Januari 2013 | Nederland, Stompetoren
Zo ook aan deze mooie reis.
Donderdagavond zijn we van Flores naar Guatemala stad gevlogen in een klein vliegtuigje. De aankomst was om te lachen en totaal onmogelijk bij ons op Schiphol. Om bij de "aankomsthal" te komen, moesten we via een hangar lopen waar allemaal helikopters geparkeerd stonden. Te grappig gewoon en je bagage wordt even later gewoon achterop een kar gebracht bij je bus. Het is ongeveer een uur rijden naar Antigua en daar komen we laat op de avond aan.
Vrijdagochtend maken we een excursie naar Cuidad la Vieja, een dorpje op nog geen 10 minuten per chickenbus bij Antigua vandaan. Deze toer wordt georganiseerd door Ninos de Guatemala. We bezoeken een chickenbus fabriek, hier bouwen ze Amerikaanse schoolbussen om tot chickenbus. Dat houd in, ze worden korter gemaakt om beter te kunnen manoeuvreren, de vloeren worden anti-slip gemaakt en de banken zijn iets breder, zodat er meer mensen mee kunnen. Daarna worden de bussen in de meest felle kleuren geschilderd. Als je erin zit, staat de radio lekker hard en de chauffeurs rijden als gekken. Ze hebben ook allemaal een altaartje op het dashboard en hoe groter dit altaar, hoe meer ze voor hun leven moeten vrezen en hoe harder ze dan ook rijden. Dit heeft te maken met de wijken waar ze doorheen moeten en waarvoor ze moeten betalen aan de lokale bendes. Doe je dat niet dan.......dus dat.
Na de fabriek nemen we een kijkje bij een familie die grafkisten maken en deze verkopen aan de uitvaartondernemingen in Guatemala stad. Ook zien we hoe de mensen daar wonen in de sloppen en waar de organisatie waar we deze toer mee maken, de kinderen vandaan halen voor hun scholen.
Als laatste brengen we een bezoek aan één van de 2 scholen die Ninos de Guatemala gebouwd heeft. De school is een wereld van verschil met de wereld buiten de muren. Alles op de school is netjes, geordend en schoon en de kinderen krijgen er goed onderwijs, wat niet zo vanzelfsprekend is. Bij de familie die de grafkisten maakt, werken zelfs de kleinste kinderen mee ipv naar school te gaan.
Hierna gaan we per chickenbus weer terug naar Antigua. De middag brengen we door shoppend voor hangmatten, lunchend met gezellige mensen en bij een koffietentje goede gesprekken voerend onder het genot van een white chocolade frappe en een brownie. 's Avonds is het onze laatste avond als groep, aangezien iedereen op zaterdag op tijd in bed wil liggen ivm ons zeer vroege vertrek. We gaan lekker eten bij het Rainbow Café en geven onze reisbegeleidster haar fooi in hele leuke blauwe babypantoffeltjes. Ze wordt week bij elk kindje dat ze ziet, dus vandaar. Ze vind zelf van niet, maar het nogmaals bevestigd als wij een draagzak voor haar moeten meenemen naar nl ;)
Zaterdag als ik wakker wordt, voel ik me niet al te lekker en denk dat het van het eten komt, maar helaas dit blijktniet het geval. Een aantal groepsleden zijn de afgelopen dagen ook al geveld door een virus waarvan je een dag beroerd bent en nu ben ik aan de beurt. De hele dag ben ik aan het overgeven en aan de diarree en pas tegen de avond begin ik me iets beter te voelen. Ik probeer een soepje te eten en dit blijft er gelukkig in. Zo had ik me mijn laatste dag in Antigua niet voorgesteld, ik had nog zoveel willen zien en doen......dan rest er niks anders om een keer terug te gaan.
's Avonds pak ik mijn tas, want vannacht om 3:30 worden we opgehaald om naar de luchthaven te gaan.
Het inchecken gaat goed en ook de vlucht naar Houston verloopt voorspoedig, alleen wordt Dennis bij de gate nog even aan een extra drugstest onderworpen. Op Houston ben ik zo door de douane heen, maar ook hier verloopt het voor Dennis niet zonder slag of stoot. Extra controle om bagage die in transit zit zsm te krijgen. Het zit hem niet mee en ruim een half uur later zie ik hem dan ook verschijnen. We gaan lekker lunchen en voor we het weten mogen we aan boord voor onze vlucht naar Amsterdam.
Wat is het koud in Nederland!! Dat voelen we als we door de slurf naar de gate lopen, brrrr. Dat scheelt dik 30 graden en we willen bijna omdraaien om weer terug te gaan.
Eenmaal thuis gaat de kachel hoog en ruimen we onze tassen uit. Het is echt voorbij die geweldige reis, met al die verschillende culturen, natuur en zeer vriendelijke mensen. Ik had er nog wel een paar maanden kunnen/willen zitten.
Nu bijkomen van een jetlag en bedenken waar de volgende mooie reis heen gaat.........
Donderdagavond zijn we van Flores naar Guatemala stad gevlogen in een klein vliegtuigje. De aankomst was om te lachen en totaal onmogelijk bij ons op Schiphol. Om bij de "aankomsthal" te komen, moesten we via een hangar lopen waar allemaal helikopters geparkeerd stonden. Te grappig gewoon en je bagage wordt even later gewoon achterop een kar gebracht bij je bus. Het is ongeveer een uur rijden naar Antigua en daar komen we laat op de avond aan.
Vrijdagochtend maken we een excursie naar Cuidad la Vieja, een dorpje op nog geen 10 minuten per chickenbus bij Antigua vandaan. Deze toer wordt georganiseerd door Ninos de Guatemala. We bezoeken een chickenbus fabriek, hier bouwen ze Amerikaanse schoolbussen om tot chickenbus. Dat houd in, ze worden korter gemaakt om beter te kunnen manoeuvreren, de vloeren worden anti-slip gemaakt en de banken zijn iets breder, zodat er meer mensen mee kunnen. Daarna worden de bussen in de meest felle kleuren geschilderd. Als je erin zit, staat de radio lekker hard en de chauffeurs rijden als gekken. Ze hebben ook allemaal een altaartje op het dashboard en hoe groter dit altaar, hoe meer ze voor hun leven moeten vrezen en hoe harder ze dan ook rijden. Dit heeft te maken met de wijken waar ze doorheen moeten en waarvoor ze moeten betalen aan de lokale bendes. Doe je dat niet dan.......dus dat.
Na de fabriek nemen we een kijkje bij een familie die grafkisten maken en deze verkopen aan de uitvaartondernemingen in Guatemala stad. Ook zien we hoe de mensen daar wonen in de sloppen en waar de organisatie waar we deze toer mee maken, de kinderen vandaan halen voor hun scholen.
Als laatste brengen we een bezoek aan één van de 2 scholen die Ninos de Guatemala gebouwd heeft. De school is een wereld van verschil met de wereld buiten de muren. Alles op de school is netjes, geordend en schoon en de kinderen krijgen er goed onderwijs, wat niet zo vanzelfsprekend is. Bij de familie die de grafkisten maakt, werken zelfs de kleinste kinderen mee ipv naar school te gaan.
Hierna gaan we per chickenbus weer terug naar Antigua. De middag brengen we door shoppend voor hangmatten, lunchend met gezellige mensen en bij een koffietentje goede gesprekken voerend onder het genot van een white chocolade frappe en een brownie. 's Avonds is het onze laatste avond als groep, aangezien iedereen op zaterdag op tijd in bed wil liggen ivm ons zeer vroege vertrek. We gaan lekker eten bij het Rainbow Café en geven onze reisbegeleidster haar fooi in hele leuke blauwe babypantoffeltjes. Ze wordt week bij elk kindje dat ze ziet, dus vandaar. Ze vind zelf van niet, maar het nogmaals bevestigd als wij een draagzak voor haar moeten meenemen naar nl ;)
Zaterdag als ik wakker wordt, voel ik me niet al te lekker en denk dat het van het eten komt, maar helaas dit blijktniet het geval. Een aantal groepsleden zijn de afgelopen dagen ook al geveld door een virus waarvan je een dag beroerd bent en nu ben ik aan de beurt. De hele dag ben ik aan het overgeven en aan de diarree en pas tegen de avond begin ik me iets beter te voelen. Ik probeer een soepje te eten en dit blijft er gelukkig in. Zo had ik me mijn laatste dag in Antigua niet voorgesteld, ik had nog zoveel willen zien en doen......dan rest er niks anders om een keer terug te gaan.
's Avonds pak ik mijn tas, want vannacht om 3:30 worden we opgehaald om naar de luchthaven te gaan.
Het inchecken gaat goed en ook de vlucht naar Houston verloopt voorspoedig, alleen wordt Dennis bij de gate nog even aan een extra drugstest onderworpen. Op Houston ben ik zo door de douane heen, maar ook hier verloopt het voor Dennis niet zonder slag of stoot. Extra controle om bagage die in transit zit zsm te krijgen. Het zit hem niet mee en ruim een half uur later zie ik hem dan ook verschijnen. We gaan lekker lunchen en voor we het weten mogen we aan boord voor onze vlucht naar Amsterdam.
Wat is het koud in Nederland!! Dat voelen we als we door de slurf naar de gate lopen, brrrr. Dat scheelt dik 30 graden en we willen bijna omdraaien om weer terug te gaan.
Eenmaal thuis gaat de kachel hoog en ruimen we onze tassen uit. Het is echt voorbij die geweldige reis, met al die verschillende culturen, natuur en zeer vriendelijke mensen. Ik had er nog wel een paar maanden kunnen/willen zitten.
Nu bijkomen van een jetlag en bedenken waar de volgende mooie reis heen gaat.........
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
